- popłakać się
- popłakać się {{/stl_13}}{{stl_7}}'rozpłakać się ze wzruszenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Popłakać się z radości, żalu. Popłakać się ze szczęścia. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
popłakać się
Look at other dictionaries:
popłakać — dk IX, popłakaćpłaczę, popłakaćpłaczesz, popłakaćpłacz, popłakaćał «spędzić chwilę na płaczu, płacząc trochę» Popłakać na filmie. Popłakać po stracie kogoś bliskiego. popłakać się «wzruszyć się aż do płaczu; rozpłakać się, zapłakać» Popłakać się… … Słownik języka polskiego
upłakać się — dk IX, upłakać sięczę się, upłakać sięczesz się, upłakać sięacz się, upłakać siękał się upłakiwać się ndk VIIIb, upłakać siękuję się, upłakać siękujesz się, upłakać siękuj się, upłakać sięiwał się, rzad. «mocno popłakać; spłakać się» Upłakała się … Słownik języka polskiego
spłakać się — dk IX, spłaczę się, spłaczesz się, spłacz się, spłakał się «mocno, serdecznie popłakać; wylać wiele łez, zmęczyć się płaczem» Spłakać się z radości. Spłakać się na pogrzebie. Spłakać się jak bóbr. Bardzo się spłakać … Słownik języka polskiego
napłakać — dk IX, napłakaćpłaczę, napłakaćpłaczesz, napłakaćpłacz, napłakaćał «wylać łzy» zwykle we fraz. Tyle, co kot napłakał «bardzo mało, odrobinę, prawie nic» napłakać się «wylać wiele łez, popłakać tak długo, że się ma dość płaczu, zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
